အခ်ိန္ဆိုတာတန္ဖိုးရွိတယ္လု႔ိလူမွန္းသိတတ္စအရြယ္ကတည္းကလူႀကီးသူမေတြရဲ႕အေျပာကို ၾကားခဲ့ရတယ္။ စကားပုံေတြလည္းၾကားခဲ့ရတာေပါ့။ လသာတုန္းဘိုင္းငင္…မိုးရြာတုန္းေရခံ….အခ်ိန္ရွိခိုက္ လုံ႔လစိုက္…တဲ့။ စကားပုံေတြ ၾကားခဲ့တာလည္းခဏခဏေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ပဲ။စကားပုံေတြ ဆိုရုိးစကားေတြ ၾကားဖူးတယ္ အခ်ိန္ရဲ႕တန္ဖိုးကိုသိထားတယ္ဆိုတာေလာက္ပဲ။ အခုလုပ္ငန္းခြင္ဝင္လာတဲ့အခ်ိန္ အလုပ္ေတြ လုပ္လာတဲ့အခါေရာက္ေတာ့မွ အခ်ိန္ဆိုတာထင္ထားတာထက္ ပုိၿပီးတန္ဖုိးရွိတယ္ဆိုတာပုိသိလာရတယ္
အခုက်ေနာ့္အလုပ္ကနယ္ေတြမွာေၾကာ္ျငာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ရတယ္။ နယ္ေတြမွာလုပ္ရတဲ့အခါ ကိုယ္ေရာက္တဲ့ၿမိဳ႕မွာလုပ္စရာရွိတဲ့အလုပ္ကို ၿပီးေအာင္လုပ္ရတယ္။ အဲဒီၿမိဳ႕မွာလုပ္စရာၿပီးရင္ ေနာက္တစ္ၿမိဳ႕ကိုအခ်ိန္မွီေရာက္ေအာင္ကူးရတယ္။ ရုံးကအခ်ိန္ကိုခ်ိန္ဆၿပီးခရီးသြားရမယ့္ ေန႔ရက္ကိုသတ္မွတ္ေပးလိုက္တယ္။ ဘယ္ေန႔ကေနဘယ္ေန႔အထိေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ကအဲဒီေန႔ရက္ အဲဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာကိုယ္သြားရမယ့္ ၿမိဳ႕ေတြကိုသြားေရာက္ၿပီးအလုပ္ေတြကို ၿပီးစီးေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ရတယ္။ အထူးသျဖင့္ အဲဒီၿမိဳ႕ေတြရဲ႕ေစ်းေတြမွာလုပ္ရတာပဲ။တခါတေလေတာ့လည္း ၿမိဳ႕ႏွစ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ေစ်းႏွစ္ေစ်းကိုအခ်ိန္မွီေအာင္ အလုပ္ လုပ္ၿပီးကူးရပါတယ္။ တစ္ၿမိဳ႕က ေစ်းမွာအလုပ္ၿပီးလု႔ိရွိရင္ ေနာက္တစ္ၿမိဳ႕က ေစ်းမပိတ္ခင္ အမွီအေျပးအလြားသြားရတာမ်ိိဳးေတြ အဲဒီေစ်းကိုအမွီေရာက္ေအာင္သြားၿပီးျပန္ေတာ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းအလုပ္ကတန္းၿပီးလုပ္ရတယ္။ ၿပီးစီးေအာင္ လုပ္ရတယ္။ အဲဒီက်ေတာ့ အခ်ိန္ဆိုတာအေရးပါလာၿပီနာရီဝက္ (၁၅)မိနစ္ကအစတန္ဖိုးရွိလာၿပီ။ ယားလို႔ေတာင္မကုုတ္အားဘူးဆိုတာအဲလုိမ်ဳိးထင္ပါရဲ႕။ လူလည္းပင္ပန္းတယ္…ေနာက္ၿပီးအခ်ိန္နဲ႔အမွ် အလုပ္ကိုၿပီးေအာင္လုပ္ရတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ိန္မမွီမွာစိုးရိမ္ရတယ္…အဲဒီေတာ့ အေျပးအလြားသြားလာရတာလုပ္ကိုင္ရတာမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ စိတ္လည္းပင္ပန္းရတယ္။
က်ေနာ္အခုအလုပ္မွာခရီးထြက္တဲ့အခါတုိင္းအခ်ိန္လုၿပီးလုပ္ရတဲ့အလုပ္ေတြနဲ႔ပဲ ႀကံဳေနရတယ္။ ခရီးစဥ္မွာလုပ္ရတဲ့အလုပ္ေတြကလည္းစိတ္ေမာလူေမာပဲ။ ေနာက္ဆုံးအလုပ္ၿပီးလုိ႔ အိမ္ျပန္ေရာက္မွပဲအေမာေျပပါတယ္။ အခုလုိလုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာအခ်ိန္လုလုပ္ရတဲ့အလုပ္ေတြကိုလုပ္ရတဲ့အခါက်ေတာ့မွပဲ…ေၾသာ္…
အခ်ိန္ဆိုတာ
ငါထင္ထားတာထက္….
အခ်ိန္ဆိုတာ
ငါထင္ထားတာထက္….
